YazarlarYılmaz Dönmez

Çerkes Fıkraları “Cimri İhtiyarın İlginç Hesabı”

bcd98e9f607da909ebac049a3e506624Köyde bulunduğum bir gün köy meydanımızdaki çeşmenin başına seyyar bir dondurmacı gelmişti. O gün hava çok bunaltıcı ve sıcaktı. Bizde ailecek bahçede çam ağaçlarının altında oturuyorduk. Eşim elime bir kap verdi ve gidip dondurma almamı istedi. Çeşme başına geldiğimde dondurmacının etrafını parası olmadığı için dondurma alamayan çocukların sardığını gördüm. Dondurmacıya önce bütün çocuklara dondurma vermesini söyledim. Dondurmacı çocuklara külahları tek tek uzatırken çeşme başına köyümüzün ihtiyarlarından sertliği ve cimriliği tanınan bir yaşlı büyüğümüz geldi. Çocuklara dondurmaları benim aldığımı tahmin etti ve bana,

* “Yelmız (Yılmaz) ikimizin de babası rahmetli oldu. Kabul edersen çocukların dondurma parasını birlikte ödeyelim, babalarımızın canına değsin.” dedi.

İhtiyar büyüğümüzün bu teklifini memnuniyetle kabul ettim. Bu teklif karşısında içimden de bu adam hakkında nasıl cimri dediklerini de düşünmeden edemedim. Bu arada köyün bütün çocukları dondurmacının başına akın etmeye başladı. Çocuklar çoğaldıkça yaşlı ihtiyarın huzursuz olduğunu ve terlemeye başladığını fark ettim. Çocuklar yetmezmiş gibi hayrımıza dondurma aldığımızı duyan, ağaçların altında tütün dizen kadınlar, kızlar da bize de alsınlar diye çocuklarla kaplar göndermeye başladı. Ben gayet rahattım çünkü hesabı nasıl olsa ihtiyar büyüğümüz ile birlikte ödeyecektik. Dondurmacı keyifli bir şekilde ha bire dondurma dağıtıyordu. Bu durum seyyar satıcının bütün dondurması bitene kadar devam etti.

Dondurma bittikten ve çocuklar dağıldıktan sonra ben dondurmacıdan hesabı istedim. Bu günün parası ile 64 lira dedi. Ben ihtiyar büyüğümüzün huzursuz olduğunu çoktan anlamıştım ama ne yapacağını da merak ediyordum. Birkaç metre uzaktan bütün olup biteni izleyen ihtiyar yanıma yaklaştı ve

“Woleha benim babam öleli kırk sene oldu, günahlarını epey eksiltmiştir. Senin baban daha geçen sene öldü. Al şu dört lirayı, hadi bana eyvallah.” dedi ve parayı elime verip çekip gitti.

Ben o güne kadar bu büyüğümüzün bir cimriliğine şahit olmamıştım ama hak ketten ona neden cimri dediklerini o gün yüklü bir dondurma parası ödeyerek öğrenmiş oldum.

Yılmaz DÖNMEZ

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu